نباید نوشته می‌شد ۲
پرواز PSY52 که ساعت شش و دوازده دقیقه صبح هجدهم دی ماه از فرودگاه بین‌المللی تهران برخاسته بود، باید ساعاتی بعد و به سلامت در شهرکیف در اوکراین به زمین می‌نشست. باید مسافران آن پرواز به خانه خود می‌رفتند پیش آنها که دوستشان دارند و منتظرشان بودند. آن موشک‌ها نباید شلیک می‌شدند و این کتاب «نباید نوشته می‌شد». اما همه اینها رخ داد. بعد از آن موشک‌ها، زندگی برای بسیاری از بازمانده‌ها و نزدیکان دگرگون شد. خانواده‌های مسافران در فضای پیچیده‌ای از درد و رنج و خشم گرفتار شدند که با تنش‌های سیاست جهانی و پروپاگاندا و جعل و تغییر حقایق و روند قضایی در ایران، نه تنها التیام نیافت بلکه بیشتر و دردناک‌تر هم شد. این کتاب جلد دوم مجموعه «نباید نوشته می‌شد» است و تلاش می‌کند زوایا و گوشه‌های ناگفته‌ای را از آنچه نزدیکترین شاهدان این فاجعه از سرگذراندند به روایت خودشان ثبت کند.
«نباید نوشته می‌شد» تلاش برای ثبت صادقانه وقایع است تا عاملین و آمرین این فاجعه وحشیانه نتوانند با تغییر و جعل روایت‌ها، تاریخ خونبار و کشتارشان را دیگرگونه جلوه دهند. این نبردی است علیه فراموشی و جعل روایت.
